❖گروه رزمی فرهنگی مرصاد❖
۞☫عشق تمام معادلات را بهم میزند☫۞❖گروه رزمی فرهنگی مرصاد❖
۞☫عشق تمام معادلات را بهم میزند☫۞آیا امام عسکرى (ع) بدون فرزند از دنیا رفته است؟
ابن تیمیه حرانى در منهاج السنة ، پیرامون حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف مى‌نویسد:قد ذکر محمد بن جریر الطبری وعبد الباقی بن قانع وغیرهما من أهل العلم بالأنساب والتواریخ أن الحسن بن علی العسکری لم یکن له نسل ولا عقب والإمامیة الذین یزعمون أنه کان له ولد یدعون أنه دخل السرداب بسامرا وهو صغیر منهم من قال عمرة سنتان ومنهم من قال ثلاث ومنهم من قال خمس سنین... .
محمد بن جریر طبرى و عبد الباقى بن قانع و دیگر دانشمندان علم انساب و تاریخ گفته‌اند که [امام] حسن بن على عسکرى [علیه السلام] فرزندى نداشته است؛ اما امامیه خیال مى کنند که او داراى فرزند بوده و مدعى هستند که او داخل سرداب سامرا شده؛ در حالى که خردسال بوده . برخى از شیعیان گفته‌اند که او دو ساله داشته، بعضى سه سال و عده‌اى دیگر گفته‌اند که پنج سال داشته است.
ابن تیمیه الحرانی الحنبلی، ابوالعباس أحمد عبد الحلیم (متوفاى 728 هـ)، منهاج السنة النبویة، ج4، ص87، تحقیق: د. محمد رشاد سالم، ناشر: مؤسسة قرطبة، الطبعة: الأولى، 1406هـ.
احسان الهى ظهیر نیز در کتاب الشیعة وأهل البیت همین سخن ابن تیمیه را تکرار کرده و مى‌گوید:
من أکاذیب الشیعة على اهل البیت انهم نسبوا الیهم الأقوال والروایات التی تنبیء بخروج القائم من اولاد الحسن العسکری الذی لم یولد له مطلقا ...
از دروغ‌هاى شیعه بر اهل بیت [علیهم السلام] این است که به آن‌ها سخان و روایاتى را نسبت مى‌دهند مبنى بر خروج قائم از فرزندان حسن عسکرى [علیه السلام] ؛ در حالى که او هرگز فرزندى نداشته است.
الشیعة وأهل البیت، ص244 .
بقیه وهابى‌ها همچون: احمد محمود صبحى در کتاب نظریة الإمامة، ص409، دکتر قفارى در اصول مذهب الشیعه، ج1، ص451 نیز همین مطالب را تکرار کرده‌اند!!
مطلب طولانیه ولی فوق العاده مفید!! حتما بخونین!!
نقد و بررسی:
متأسفانه وهابى‌ها و سرکرده آن‌ها ابن تیمیه، براى زیر سؤال بردن عقائد شیعه به هر عملى؛ حتى بستن دروغ به علماى خودشان نیز متوسل مى‌شوند .
این مطلبى که ابن تیمیه از طبرى نقل کرده اصلا از اول تا آخر کتاب تاریخ طبرى یافت نمى‌شود و اصلا کلمه «العسکری» فقط یکبار در این کتاب در ج5، ص368 در باره «إبراهیم بن مهران النصرانى العسکری» آمده و جمله « نسل ولا عقب» اصلا در کل این کتاب نیامده است.
محمد رشاد سالم محقق کتاب منهاج السنة، که متوجه این اشکال بوده و نتوانسته این مطلب را در تاریخ طبرى پیدا کند، تلاش کرده است که به نحوى براى این سخن ابن تیمیه مصدرى پیدا نماید؛ اما او هم دچار اشتباه شده است .
وى مى‌گوید که این جمله در کتاب صلة التاریخ الطبرى، (تکمله تاریخ طبری) آمده ؛ در حالى که این مطلب حتى در این کتاب نیز نیامده است و ایشان مطلب دیگرى را با مطلب مورد نظر ابن تیمیه اشتباه گرفته است .
حقیقت مطلب این است که در کتاب صلة تاریخ الطبرى ، جمله «لم یعقب الحسن» آمده ؛ اما هیچ ارتباطى به امام عسکرى و حضرت حجت عجل الله تعالى فرجه الشریف ندارد؛ بلکه قضیه به این شکل است که :
در زمان مقتدر عباسى ، شخص به دربار مقتدر عباسى مى‌آید و مى‌گوید که کار مهمى با مقتدر دارم و اگر به زودى به گوش او نرسانم ، اتفاقات ناگوارى خواهد افتاد .
بعد وقتى پیش مقتدر مى‌رود مطالبى از گذشته و آینده مطرح مىکند . از ایشان سؤال مى‌شود که شما کى هستی؟ مى‌گوید : من محمد بن حسن بن على بن موسى بن جعفر الرضا هستم . یعنى من نوه امام رضا هستم از فرزند او حسن . بعد مقتدر دستور مى‌دهد که افرادى از آل ابو طالب را بیاورند تا صحت گفته‌هاى او را تأیید کنند.
شخصى به نام ابن طومار از آل ابو طالب در تکذیب گفته‌هاى این شخص مى‌گوید:
لم یعقب الحسن .
حسن (فرزند امام رضا علیه السلام) ، اصلا فرزندى نداشته است .
متأسفانه رشاد سالم محقق کتاب منهاج السنة دقت لازم را نکرده و خیال کرده است که این «حسن» همان امام حسن عسکرى علیه السلام است؛ در حالى که منظور حسن بن على بن موسى الرضا علیهما السلام است و هیچ ربطى به امام عسکرى و حضرت حجت علیهما السلام ندارد .
جالب این است که همین شخص که ادعا مى‌کرد نوه امام رضا علیه السلام است، رسوا مى‌شود و در نهایت مشخص مى‌شود که او به دروغ خود را به اهل بیت علیهم السلام نسبت داده است و فرزند شخصى به نام ابن الضبعى است و حتى پدر او را پیدا مى‌کنند و سپس به پاى مقتدر مى‌افتند و البته مقتدر نیز مجازات سختى براى او در نظر مى‌گیرد و در روز ترویه او را در میان مردم مى چرخانند و رسوایش مى‌کنند و سپس به زندان مى‌اندازند.
از این گذشته کتاب صلة تاریخ الطبرى نوشته خود طبرى نیست؛ بلکه نوشته شخص مجهولى به نام عریب بن سعد القرطبى متوفاى 369هـ است که در هیچ یک از کتاب‌هاى تراجم اهل سنت، شرح حالى براى او ذکر نشده است.
تنها خیر الدین زرکلى از علماى وهابى در کتاب الأعلام ، شرح حال کوتاهى از او ذکر کرده است :
عریب بن سعد القرطبی : طبیب مؤرخ من أهل قرطبة . من أصل نصرانی (اسبانیولی) أسلم آباؤه واستعربوا وعرفوا ببنی الترکی . استعمله الناصر (سنة 331) على کورة أشونة . واستکتبه المستنصر (الحکم) وارتفعت منزلته عند الحاجب المصور (أبی عامر) فسماه " خازن السلاح " واختصر " تاریخ الطبری " وأضاف إلیه أخبار إفریقیة والأندلس ، فسمی " صلة تاریخ الطبری.
عریب بن سعد قرطبى، پزشک و مورخ اهل قرطبه اصالتا نصرانى بوده است، پدران او اسلام آوردند و عربى آموختند و به «بنى ترکی» مشهور شدند . ناصر (متوفای331هـ) او را فرماندار بخش اشنونه کرد و مستنصر او را کاتب خود قرار داد و مقام و منزت او را پیش حاجب نقاش أبى عامر بالا برد و «خازن السلاح» نامیده شد. او تاریخ طبرى را تلخیص کرده و اخبار آفریقا و اندلس را به آن افزوده است و نام کتاب را «صلة تاریخ الطبری» گذاشته است .
الزرکلی ، خیر الدین (متوفای 1410هـ)، الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال والنساء من العرب والمستعربین والمستشرقین ، ج4، ص 227، ناشر: دار العلم للملایین ـ بیروت، الطبعة: الخامسة، 1980م
اما عبد الباقى بن قانع اموى که ابن تیمیه سخن او را نیز نقل کرده و مدعى شده که او گفته امام حسن عسکرى فرزندى نداشته است:
متأسفانه ابن تیمیه هیچ سند و مدرکى براى این نقل خودش نیاورده است تا ببنیم که آیا ایشان چنین مطلبى را گفته یا همانند نقل قول از طبرى نسبت دروغ به او داده شده است.
بقیه وهابى‌ها نیز که همین مطلب ابن تیمیه را تکرار کرده‌اند، هیچکدام نتوانسته‌اند در این پنچ قرن بعد از ابن تیمیه سند و مدرکى براى اثبات این نسبت به عبد الباقى بن قانع پیدا کنند و متأسفانه همگى با اعتمادى که به این تیمیه داشته‌اند، بدون ذکر سند، این مطلب را مسلّم تصور کرده‌اند.
ما فرض را بر این مى‌گیریم که عبد الباقى بن قانع این سخن را گفته باشد، آیا سخن شخصى مثل او که بزرگان اهل سنت او را تضعیف کرده‌اند مى‌تواند براى اثبات مطلبى با این درجه از اهمیت، حجت باشد؟
شمس الدین ذهبى در سیر اعلام النبلاء در شرح حال او مى‌نویسد:
قال البرقانی البغدادیون یوثقونه وهو عندی ضعیف
وقال الدارقطنی کان یحفظ ولکنه یخطىء ویصر.
وروى الخطیب عن الأزهری عن أبی الحسن بن الفرات قال کان ابن قانع قد حدث به اختلاط قبل موته بنحو من سنتین فترکنا السماع منه وسمع منه قوم فی اختلاطه.
برقانى، گفته است که بغدادى‌ها او را توثیق کرده‌اند؛ ولى از دیدگاه من او ضعیف است، دار قطنى گفته: او روایات را حفظ مى‌کرد؛ ولى اشتباه مى‌کرد و بر خطایش اصرار مى‌ورزید (البته شاید جمله «یخطیء و یصر» غلط چاپى و اصل مطب «یخطیء و یصیب» باشد که به معناى «گاهى خطا مى‌کرد و گاهى درست مى‌گفت» مى‌شود). خطیب بغدادى از از ازهرى از أبو الحسن بن فرات نقل کرده است که براى ابن قانع نقل کرده‌اند که دو سال قبل از مرگش دیوانه شده بود؛ پس من شنیدن روایت از او را رها کردم؛ چرا که عده‌اى در زمان دیوانه‌گى‌اش از او روایت شنیده‌اند.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج15، ص527، تحقیق: شعیب الأرنؤوط، محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.
بنابراین، حتى اگر او چنین مطلبى را نیز
گفته باشد، با توجه به تضعیفاتى که در باره او نقل شده است، نمى‌شود به
سخنان او استناد کرد .
اعتراف بزرگان اهل سنت به ولادت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف:
بسیارى از بزرگان و اندیشمندان اهل سنت از
گذشته تا امروز، به ولادت حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف اعتراف
کرده‌اند و به صراحت گفته‌اند که آن حضرت در 15 شعبان سال 255هـ در شهر
سامرا به دنیا آمده است که ما به نام چند نفر از آن‌ها اشاره خواهیم کرد،
دوستان عزیز مى‌توانند در این باره به کتاب الإصالة المهدویة، نوشته جناب
آقاى فقیه ایمان مراجعه کنند، ایشان در این کتاب نام 112 نفر از علماى اهل
سنت را مى برد که به تولد امام زمان تصریح کرده‌اند .
1. شمس الدین الذهبی (متوفای748هـ)
شمس الدین ذهبى، دانشمند برتر علم تراجم و رجال اهل سنت، در چند کتاب خود به ولادت آن حضرت تصریح کرده است. وى در کتاب العبر فى اخبار من غبر مى‌نویسد:
وفیها [سنة 256 ه] محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی محمد الجواد بن علی الرضا بن موسى الکاظم بن جعفر الصادق العلوی الحسینی أبو القاسم الذی تلقبه الرافضة الخلف الحجة وتلقبه بالمهدی وبالمنتظر وتلقبه بصاحب الزمان وهو خاتمة الاثنى عشر... .
در سال 255هـ م ح م د بن الحسن العسکرى [علیهما السلام] به دنیا آمد، رافضى‌ها او را خلف ، حجت، مهدى ، منتظر و صاحب الزمان لقب داده‌اند، او آخرین امام از امامان دوازدگانه است .
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، العبر فی خبر من غبر، ج2، ص37، تحقیق: د. صلاح الدین المنجد، ناشر: مطبعة حکومة الکویت - الکویت، الطبعة: الثانی، 1984.
و در تاریخ الإسلام سال وفات آن حضرت را 258 یا 256 دانسته و مى‌گوید:
أبو محمد الهاشمی الحسینی أحد أئمة الشیعة الذین تدعی الشیعة عصمتهم . ویقال له الحسن العسکری لکونه سکن سامراء ، فإنها یقال لها العسکر . وهو والد منتظر الرافضة...
وأما ابنه محمد بن الحسن الذی یدعوه الرافضة القائم الخلف الحجة ، فولد سنة ثمان وخمسین ، وقیل : سنة ست وخمسین . عاش بعد أبیه سنتین ثم عدم ، ولم یعلم کیف مات . وأمه أم ولد .
ابو محمد هاشمى حسینى، یکى از ائمه شیعه است که آن‌ها اعتقاد به عصمت آنان دارند و به او حسن عسکرى مى‌گویند؛ چون در سامرا ساکن بوده و به سامرا «عسکر» مى‌گویند، او (امام عسکری) پدر همان کسى است که رافضه منتظر او هستند... .
اما فرزندش م ح م د بن الحسن که رافضى‌ها او را قائم، خلف و حجت مى‌نامند، در سال 258 به دنیا آمده است، برخى گفته‌اند که در سال 256 به دنیا آمده و دو سال بعد از پدرش زنده بوده و سپس از دنیا رفته است؛ اما مشخص نیست که چگونه وفات کرده است، مادر او کنیز بوده است .
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام، ج19، ص113، تحقیق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الکتاب العربی - لبنان/ بیروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م.
آن چه براى ما مهم است، این است که ثابت شود آن حضرت به دنیا آمده؛ اما این از دنیا رفته‌اند یا خیر، در مقاله جداگانه نقد و بطلان سخن ذهبى روشن خواهد شد .
و در کتاب سیر أعلام النبلاء مى‌گوید:
المنتظر الشریف أبو القاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی ابن محمد الجواد بن علی الرضى بن موسى الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن زین العابدین بن علی بن الحسین الشهید بن الامام علی بن أبی طالب العلوی الحسینی خاتمة الاثنی عشر سیدا الذین تدعی الامامیة عصمتهم... .
منتظر شریف، ابو القاسم م ح م د بن الحسن العسکرى .... آخرین امام از ائمه دوازدگانه است که شیعیان اعتقاد به عصمت آنان دارند.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله
محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج13، ص119،
تحقیق: شعیب الأرنؤوط، محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت،
الطبعة: التاسعة، 1413هـ.
2. فخر الدین الرازی (متوفای604هـ)
فخر الدین رازى، مفسر نامدار اهل سنت در باره امام عسکرى علیه السلام و فرزندان آن حضرت مى‌نویسد:
أما الحسن العسکری الإمام (ع) فله إبنان وبنتان ، أما الإبنان فأحدهما صاحب الزمان عجل الله فرجه الشریف ، والثانی موسى درج فی حیاة أبیه وأم البنتان ففاطمة درجت فی حیاة أبیها ، وأم موسى درجت أیضاًً.
اما امام حسن عسکرى علیه السلام، داراى دو پسر و دو دختر بود، اما پسران آن حضرت؛ پس یکى از آن‌ها صاحب الزمان عجل الله تعالى فرجه الشریف است و دومى موسى است که در زمان زندگى امام عسکرى از دنیا رفت. اما دختران ایشان و همچنین مادر موسى در زمان حیات امام عسکرى از دنیا رفته‌اند.
الرازی الشافعی، فخر الدین محمد بن عمر التمیمی (متوفاى604هـ)، الشجرة المبارکة فی أنساب الطالبیة، ص78 ـ 79 .
آدرس اینترنتى این مطلب:
http://islamport.com/w/nsb/Web/499/22.htm
براى دانلود این کتاب به آدرس ذیل مراجعه فرمایید :
http://ebooks.roro44.com/Download-2146
3. ابن حجر هیثمی (متوفای973هـ)
ابن حجر هیثمى در کتاب الصواعق المحرقه که آن را علیه شیعه نوشته است، اعتراف مىکند که امام عسکرى فرزندى به نام ابو القاسم الحجة داشته است:
ولم یخلف غیر ولده أبی القاسم محمد الحجة ، وعمره عند وفاة أبیه خمس سنین ، لکن أتاه الله فیها الحکمة ، ویسمى القائم المنتظر... .
امام عسکرى علیه السلام فرزندى غیر از ابو القاسم م ح م د حجت نداشته است که عمر آن حضرت در زمان وفات پدرش پنج سال بوده است؛ ولى خداوند به او حکمت آموخت و قائم منتظر نامیده شده است.
الهیثمی، ابوالعباس أحمد بن محمد بن علی
ابن حجر (متوفاى973هـ)، الصواعق المحرقة علی أهل الرفض والضلال والزندقة،
ج2، ص601، تحقیق عبد الرحمن بن عبد الله الترکی - کامل محمد الخراط، ناشر:
مؤسسة الرسالة - لبنان، الطبعة: الأولى، 1417هـ - 1997م.
4. ابن اثیر الجزری (متوفای630هـ)
وفیها توفی الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسى بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب (ع) ، وهو أبو محمد العلوی العسکری ، وهو أحد الأئمة الإثنی عشر على مذهب الإمامیة ، وهو والد محمد الذی یعتقدونه المنتظر بسرداب سامرا ، وکان مولده سنة إثنتین وثلاثین ومائتین.
در سال 260هـ حسن بن على ... علیهم السلام از دنیا رفت، او ابو محمد علوى عسکرى و پدر یکى از ائمه دوازدگانه بر مبناى اعتقاد شیعه است، او پدر م ح م د است که شیعیان اعتقاد دارند او منتظر و در سرداب سامرا است . امام عسکرى در سال 232 به دنیا آمده است .
ابن أثیر الجزری، عز الدین بن الأثیر أبی الحسن علی بن محمد (متوفاى630هـ) الکامل فی التاریخ، ج6 ص249 ـ 250، تحقیق عبد الله القاضی، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة الثانیة، 1415هـ.
البته بحث غیبت حضرت حجت علیه السلام در
سامراه و غایب شدن آن حضرت در سرداب، در مقاله جداگانه‌اى بررسى و ثابت
خواهد شد که این مطلب تهمتى است به شیعیان و شیعیان اعتقاد به غیبت حضرت
مهدى عج الله تعالى فرجه الشریف در سرداب سامرا ندارند.
5. شمس الدین ابن خلکان (متوفای681هـ)
ابن خلکان، هر چند که به ولادت حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف تصریح مىکند؛ اما او نیز همانند برخى دیگر از علماى اهل سنت، با چشمان بسته و بدون تحقیق به شیعیان اتهام مى‌زند که آن‌ها اعتقاد دارند امام زمان در سراب غائب شده و شیعیان منتظر ظهور او از سرداب هستند:
562 أبو القاسم المنتظر :
أبو القاسم محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی بن محمد الجواد المذکور قبله ثانی عشر الأئمة الاثنی عشر على اعتقاد الامامیة المعروف بالحجة وهو الذی تزعم الشیعة أنه المنتظر والقائم والمهدی وهو صاحب السرداب عندهم وأقاویلهم فیه کثیرة وهم ینتظرون ظهوره فی آخر الزمان من السرداب بسر من رأى
کانت ولادته یوم الجمعة منتصف شعبان سنة خمس وخمسین ومائتین ولما توفی أبوه وقد سبق ذکره کان عمره خمس سنین واسم امه خمط وقیل نرجس والشیعة یقولون إنه دخل السرداب فی دار أبیه وامه تنظر إلیه فلم یعد یخرج إلیها وذلک فی سنة خمس وستین ومائتین وعمره یومئذ تسع سنین.
ابو القاسم م ح م د بن الحسن العسکرى ... امام دوازدهم بر اساس اعتقاد شیعه است که به حجت مشهور است و شیعیان خیال مى‌کنند که او منتظر، قائم و مهدى و صاحب سرداب است . سخنان شیعه در باره آن حضرت زیاد است و آن‌ها منتظرند که ایشان در آخر الزمان از سرداب ظهور کند .
ولادت ایشان در روز جمعه نیمه شعبان سال 255هـ است، وقتى پدرش از دنیا رفت، او پنج ساله بود، اسم مادرش خمط بوده، برخى گفته‌اند نرجس بوده است . شیعیان اعتقاد دارند که او داخل سرداب پدرش شده و در حالى که مادرش به سوى نگاه مى‌کرده غائب شده و دیگر از سرداب برنگشته است و این اتفاق در سال 265هـ رخ داده که ایشان در آن زمان 9 ساله بوده‌اند.
إبن خلکان، ابوالعباس شمس الدین أحمد بن
محمد بن أبی بکر (متوفاى681هـ)، وفیات الأعیان و انباء أبناء الزمان، ج4،
ص176، تحقیق احسان عباس، ناشر: دار الثقافة - لبنان.
6. صلاح الدین الصفدی (متوفای764هـ)
صلاح الدین صفدى، یکى دیگر از نامداران اهل سنت در باره حضرت مهدى علیه السلام مى‌نویسد:
الحجة المنتظر محمد بن الحسن العسکری بن على الهادی ابن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسى الکاظم بن محمد الباقر بن زین العابدین على بن الحسین بن علی بن أبی طالب رضى الله عنهم الحجة المنتظر ثانی شعر الأیمة الأثنی عشر هو الذی تزعم الشیعة انه المنتظر القائم المهدی وهو صاحب السرداب عندهم وأقاویلهم فیه کثیرة ینتظرون ظهوره آخر الزمان من السرداب بسر من رأى ولهم إلى حین تعلیق هذا التاریخ أربع مائة وسبعة وسبعین سنة ینتظرونه ولم یخرج ولد نصف شعبان سنة خمس وخمسین.
حجت منتظر م ح م د بن الحسن العسکرى .... دوازدهمین امام از ائمه دوازدگانه شیعه است که آن‌ها خیال مى‌کنند او منتظر، قائم و مهدى و صاحب سرداب است ... شیعیان تا این تاریخ، 477 سال است که منتظر او هستند... آن حضرت در نیمه شعبان سال 255هـ به دنیا آمده است .
الصفدی، صلاح الدین خلیل بن أیبک
(متوفاى764هـ)، الوافی بالوفیات، ج2، ص249، تحقیق أحمد الأرناؤوط وترکی
مصطفى، ناشر: دار إحیاء التراث - بیروت - 1420هـ- 2000م.
7. سبط بن الجوزی (متوفای654هـ)
سبط بن جوزى، نوه دخترى ابو الفرج أبن الجوزى که روزگارى حنبلى مذهب بوده و سپس به مذهب حنفى روى آورده است، در باره امام دوازدهم شیعیان مى‌گوید:
محمد بن الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسى بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب ، وکنیته أبو عبد الله وأبو القاسم وهو الخلف الحجة صاحب الزمان القائم والمنتظر والتالی وهو آخر الأئمة ، وقال : ویقال له ذو الإسمین محمد وأبو القاسم قالوا : أمه أم ولد یقال لها : صقیل.
م ح م د بن الحسن بن على ... کنیه آن حضرت ابوعبد الله و ابو القاسم است، او جانشین و حجت، صاحب الزمان، قائم و منتظر و آخرین امام است. گفته‌اند که آن حضرت دو اسم دارد: 1. م ح م د ؛ 2 . ابوالقاسم . گفته‌اند که مادر او کنیزى به نام صقیل بوده است .
سبط بن الجوزی الحنفی، شمس الدین أبوالمظفر
یوسف بن فرغلی بن عبد الله البغدادی (متوفاى654هـ)، تذکرة الخواص، ص204،
ناشر: مؤسسة أهل البیت ـ بیروت، 1401هـ ـ 1981م.
8. خیر الدین زرکلی (متوفای1410هـ)
خیر الدین زرکلى، از دانشمندان معاصر وهابى در باره حضرت حجت عجل الله تعالى فرجه الشریف مى‌نویسد:
محمد بن الحسن العسکری الخالص بن علی الهادی أبو القاسم ، آخر الأئمة الإثنی عشر عند الإمامیة ، وهو المعروف عندهم بالمهدی ، وصاحب الزمان ، والمنتظر ، والحجة وصاحب السرداب ، ولد فی سامراء ، ومات أبوه وله من العمر نحو خمس سنین ، ولما بلغ التاسعة أو العاشرة أو التاسعة عشر دخل سرداباً فی دار أبیه ولم یخرج منه .
م ح م د بن الحسن العسکرى ... آخرین امام از ائمه دوازدگانه از دیدگاه شیعه و در نزد آن‌ها مشهور به مهدى، صاحب الزمان، منتظر، حجت و صاحب سرداب است . در شهر سامرا به دنیا آمده و پدرش در زمانى از دنیا رفته که ایشان پنج ساله بوده‌اند، در سن 9 سالگى، یا ده سالگى یا 19 سالگى وارد سردابى در خانه پدرش شده و از آن خارج نشده است.
وى سپس سخن ابن خلکان را مبنى بر غیبت در سرداب سامرا و خروج از آن را نقل و رد مىکند:
قال إبن خلکان : والشیعة ینتظرون خروجه فی آخر الزمإن من السرداب بسر من رأى. إن الشیعة لا تنتظر خروج الإمام المصلح من السرداب فی سامراء وإنما تنتظر خروجه من بیت الله الحرام ، وقد أشرنا إلى ذلک ودللنا علیه فی کثیر من بحوث هذا الکتاب.
ابن خلکان گفته: شیعیان منتظر خروج آن حضرت در آخر الزمان از سردابى در سامرا هستند؛ در حالى که شیعیان منتظر خروج این امام مصلح از سرداب سامرا نیستند؛ بلکه منتظر خروج او از بیت الله الحرام هستند که ما به این مطلب اشاره کرده‌ایم و در بسیارى از مباحث این کتاب به آن استدلال کرده‌ایم .
خیر الدین الزرکلی (متوفای1410هـ)، الأعلام
قاموس تراجم لأشهر الرجال والنساء من العرب والمستعربین والمستشرقین ، ج6،
ص80، ناشر: دار العلم للملایین ـ بیروت، الطبعة: الخامسة، 1980م
9. عاصمی مکی (متوفای1111هـ)
عاصمى مکى از علماى شافعى مذهب است در باره ولادت آن حضرت مى‌نویسد:
الإمام الحسن العسکری بن على الهادی ... ولده محمدا أوحده وهو الإمام محمد المهدی بن الحسن العسکری بن على التقی بن محمد الجواد ابن على الرضا بن موسى الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن على زین العابدین بن الحسین بن على بن أبی طالب رضی الله تعالى عنهم أجمعین.
ولد یوم الجمعة منتصف شعبان سنة خمس وخمسین ومائتین وقیل سنة ست وهو الصحیح أمه أم ولد اسمها أصقیل وقیل سوسن وقیل نرجس کنیته أبو القاسم ألقابه الحجة والخلف الصالح والقائم والمنتظر وصاحب الزمان والمهدی وهو أشهرها صفته شاب مربوع القامة حسن الوجه والشعر أقنى الأنف أجلى الجبهة ولما توفی أبوه کان عمره خمس سنین.
تنها فرزند امام حسن عسکرى، همان امام م ح م د بن الحسن العسکرى است که در روز جمعه نیمه شعبان سال 255هـ و برخى گفته‌اند در سال 256هـ که همین دیدگاه صحیح است، به دنیا آمده است. مادر کنیزى به نام أصیقل بوده ، برخى سوسن و دیگرى نرجس گفته‌اند . کنیه آن حضرت ابو القاسم و القابش، حجت، خلف، صالح، قائم، منتظر، صاحب الزمان و مشهورترین لقب آن حضرت مهدى است . از ویژگى‌هاى ایشان این است که او جوانى است با قامت متوسط، صورت و موى زیبا، بینى باریک و پیشانى باز .
العاصمی المکی، عبد الملک بن حسین بن عبد
الملک الشافعی (متوفاى1111هـ)، سمط النجوم العوالی فی أنباء الأوائل
والتوالی، ج4، ص150، تحقیق: عادل أحمد عبد الموجود- علی محمد معوض، ناشر:
دار الکتب العلمیة.
10. ابومحمد یافعی (متوفای768هـ)
وفیها وقیل فی سنة ستین توفى الشریف العسکرى الحسن بن على بن محمد ابن على بن موسى الرضى بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن على زین العابدین ابن الحسین بن على بن ابى طالب رضى الله تعالى عنهم أحد الائمة الاثنى عشر على اعتقاد الامامیة وهو والد المنتظر صاحب السرداب.
در سال 260هـ امام حسن عسکرى علیه السلام که یکى از ائمه دوازدگانه بنابر اعتقاد شیعه است، از دنیا رفت، او پدر منتظر صاحب سرداب است .
الیافعی، ابومحمد عبد الله بن أسعد بن علی
بن سلیمان (متوفاى768هـ)، مرآة الجنان وعبرة الیقظان، ج2، ص107، ناشر: دار
الکتاب الإسلامی - القاهرة - 1413هـ - 1993م.
11. ابن الوردی (متوفای749هـ)
ولد محمد بن الحسن الخالص سنة خمس وخمسین ومائتین ، ویزعم الشیعة أنه دخل السرداب فی دار أبیه ب (سر من رأى) وأمه تنظر إلیه فلم یعد إلیها ، وکان عمره تسع سنین ، وذلک فی سنة مائتین وخمس وستین ، على خلاف.
م ح م د بن الحسن العسکرى در سال 255هـ به دنیا آمد و شیعیان خیال مى‌کنند که داخل سردابى در خانه پدرش در سامرا شده، مادرش منتظر آمدن او بوده؛ ولى او برنگشته است؛ در حالى که در آن زمان 9 ساله بوده است و این قضیه در سال 265هـ اتفاق افتاده است .
إبن الوردی - تاریخ إبن الوردی - فی ذیل تتمة المختصر
12. ابن صباغ المالکی (متوفای855هـ)
ولد أبو القاسم محمد الحجه بن الحسن الخالص بسر من رأى لیلة النصف من شعبان سنة 255 للهجره ، وأما نسبه أباً وأماً فهو أبو القاسم محمد الحجه بن الحسن الخالص بن علی الهادی بن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسى الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن أبی طالب (ع) ، وأما أمه فأم ولد یقال لها : نرجس خیر أمة ، وقیل : إسمها غیر ذلک ، وأما کنیته فأبو القاسم ، وأما لقبه فالحجه والمهدی والخلف الصالح والقائم المنتظر وصاحب الزمان وأشهرها المهدی.
ابو القاسم م ح م د الحجة بن الحسن ، در نیمه شعبان 255هـ در سامرا به دنیا آمد، پدرش امام حسن عسکرى فرزند على الهادى .... است و مادرش کنیزى به نام نرجس برترین کنیز بوده است. دیگران اسم‌هاى دیگرى براى مادر آن حضرت ذکر کرده‌اند. کنیه ایشان ابو القاسم و القابى همچون: حجت، مهدى، خلف، صالح، قائم، منتظر و صاحب الزمان دارد که مشهورترین لقب آن حضرت مهدى است.
ابن صباغ المالکی المکی ، علی بن محمد بن أحمد (متوفای855هـ) الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، ج2، ص682، تحقیق: سامی الغریری ، ناشر: دار الحدیث ـ قم، 1380ش.
البته بزرگان دیگرى همچون قندوزى حنفى، عبد
الحلیم جندى، سید ابو الحسن یمانى، شمس الدین ابن طولون، کمال الدین
الشامى، علامه مولوى هندى، علامه عثمان العثمانى، علامه حمداوى و ... نیز
ولادت حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف را نقل کرده‌اند؛ هرچند که
هیچکدام از آن‌ها ایشان را با عنوان همان مهدى که پیامبر وعده‌اش را داده و
فرموده است که : «زمین را پر از عدل و داد خواه کرد» نپذیرفته‌اند؛ اما
ما از نقل این اقوال مى‌خواستیم جواب ابن تیمیه را داده باشیم که ادعا
مى‌کرد، امام عسکرى علیه السلام در حالى از دنیا رفته که هیچ نسلى از او بر
جاى نمانده است .
نتیجه:
اولا: آن چه ابن تیمیه از طبرى و عبد الباقى ابن قانع نقل کرده است که امام عسکرى بدون نسل و فرزند از دنیا رفته، دروغى است محض، در کتاب‌هاى آن‌ها چنین مطلبى یافت نمى‌شود؛
ثانیا: بر فرض که این دو نفر این مطلب را گفته باشند، بى اطلاعى خود آنان را ثابت مى‌کنند؛ چرا که ده‌ها نفر از برترین دانشمندان تاریخ اهل سنت به ولادت حضرت حضرت حجت علیه السلام تصریح کرده و تاریخ تولد آن حضرت را مشخص کرده‌اند.
البته این منابع فقط از اهل تسنن بوده و منابع تشیع در ذکر موضوع به دنیا آمدن حضرت حجت بسیارند!!
عادلانه بنگریم!!
منبع:www.sonnat.net
والسلام
برچسب ها:
اسناد وجود امام زمان.وجود امام زمان.اسناد ولادت امام زمان.ولادت امام زمان.امام حسن عسکری بدون فرزند بود؟.آیا امام زمان متولد شده؟.امام زمان و اسناد اهل سنت.اسناد اهل سنت برای ولادت امام زمان.امام زمان در اسناد اهل سنت.امام زمان در اهل سنت.امام زمان در اهل تسنن.اهل تسنن و امام زمان.اهل سنت و امام زمان.شیعه.تشیع.شیعیان.گروه مرصاد.گروه رزمی فرهنگی مرصاد.mersad group.
